در دسترس بودن انرژی نه‌تنها برای پیشرفت اقتصادی، بلکه برای هر تلاشی جهت ارتقای سلامت و رفاه اجتماعی یک کشور حیاتی است. صنعت انرژی افغانستان در نتیجه سال‌ها درگیری و بی‌توجهی آشفته است. با وجود کمک‌های سازمان‌های خارجی و مقررات اخیر انرژی، افغانستان دسترسی گسترده‌ای به شبکه برق ندارد. علاوه بر این، برق به طور نامنظم در خانه‌ها توزیع شده، عدم توازن رو به رشدی بین تقاضا و عرضه وجود دارد و پیش‌بینی‌های تقاضای فعلی به دلیل سرعت کم توسعه اقتصادی واقعیت را منعکس نمی‌کند. ظرفیت صنعت برق افغانستان جهت خودکفایی در تولید برق برای پایداری و امنیت آن حیاتی است. بنابراین، هدف این تحقیق بررسی وضعیت کنونی برق افغانستان و شناسایی چشم‌اندازهای انرژی برای خودکفایی و مشکلات در بخش‌های منابع انرژی است. افغانستان می‌تواند منابع هیدروکربنی بومی و انرژی‌های تجدیدپذیر خود را برای براوردن تقاضای انرژی توسعه دهد. همچنین می‌تواند نیازهای اولیه انرژی خود را با افزایش توان انرژی خود از منابع طبیعی داخلی تامین کند. علاوه بر این، با اجرای درست و برنامه‌ریزی شده سیاست‌های انرژی تجدیدپذیر، اهداف و استراتژی‌های بهینه‌سازی انرژی، افغانستان ممکن است به اهداف خودکفایی انرژی دست یابد و در عین‌حال رشد اقتصادی-اجتماعی را نیز پیش ببرد.